Biënnales zijn tweejaarlijkse kunstmanifestaties die op verschillende plekken gehouden kunnen worden, in dit geval Limburg.
De Limburg Biënnale geeft aandacht aan kunstenaars uit de provincie, maar ook kunstenaars woonachtig buiten Limburg mogen meedoen. Duo’s en collectieven zijn ook welkom om werken in te sturen.
Het jury- en curatorenteam bestaat uit professionele kunstenaars en wordt samengesteld door een commissie uit de beide organiserende instellingen. De jury telt leden uit Limburg en daarbuiten.
Karina Beumer (Peize, 1988) heeft een interactieve artistieke praktijk die wordt gevormd door dialogen met – of geboeid te worden door – iets of iemand anders. Dit resulteert in video’s, installaties, en publicaties die ontstaan uit tekeningen van observaties en onaangekondigde performances. Beumer zoekt naar een absurde en surreële relatie tussen het innerlijke (gedachten, miscommunicatie) en de fysieke wereld (taal, netwerken). In een droomachtig universum verbindt ze banale kwesties met persoonlijke fantasieën door gebruik te maken van strategieën van bestaande structuren zoals popsongs, blockbusters en live action rollenspellen. Haar film genaamd (…) is te zien op 2doc.nl en op dit moment is Beumer op zoek naar een vervanger voor zichzelf.
Eugenie Boon (Willemstad, 1995) is een Curaçaose beeldend kunstenaar gevestigd in Den Haag. Ze studeerde cum laude af aan de HKU in 2020 en won de prijs voor Artistic Achievement. In haar praktijk combineert ze storytelling en commentaar, en vertaalt dit in haar performances, schilderijen en installaties. Haar werk is opgenomen in verschillende collecties, onder meer in het Stedelijk Museum Schiedam, en in de collectie van de Vrije Universiteit Amsterdam, AMC.
Katrein Breukers (Tilburg, 1991) woont en werkt in Rotterdam. Ze studeerde af aan de FHK in Tilburg en deed een masteropleiding Beeldende Kunst aan de AKV St. Joost in ‘s-Hertogenbosch. Projectmatig werken kenmerkt haar praktijk, waarin ze ruimte maakt voor samenwerking en improvisatie, en waarin ze een persoonlijke aanpak hanteert. In haar installaties implementeert Beukers verschillende technieken en materialen, met name keramiek en textiel. Ze herwaardeert praktijken van decoratief vakmanschap die historisch gezien niet als hogere kunstvormen worden beschouwd. Een voorbeeld van dit streven is het gebruik van de quilt in haar recente werken. Breukers’ werk was te zien in galeries en kunstruimtes, waaronder bij TENT in Rotterdam Gallery Vriend van Bavink in Amsterdam en Hotel Maria Kapel in Hoorn. Ze ontving verschillende stipendia en in 2017 won zij de AG-Kunstprijs.
Anne Büscher (Stuttgart, 1991) verbindt kunst, design en wetenschap door middel van artistieke experimenten, waarin ze de gebruikelijke functies en identiteit van bekende materialen zoals glas, steen, fotopapier, lucht, licht en elektriciteit in vraag stelt en verruimt. Haar werken nemen de vorm aan van arrangementen, artistieke documentatie en objecten die pas hun volledige potentieel bereiken wanneer ze geactiveerd of gebruikt worden. Büscher’s creaties komen voort uit haar scherpe bewustzijn van de inherente gevoeligheid van objecten en spelen met de relatie tussen authenticiteit en verbeelding. Ze heeft deelgenomen aan verschillende internationale residenties en haar werk is tentoongesteld op diverse locaties, waaronder PAD Paris, TOKAS Tokyo, Miriam Gallery New York en Ludwig Forum Aachen.
Bonno van Doorn (Amsterdam, 1977) studeerde af aan de Gerrit Rietveld Academie in 2008, waarna bekend werd door zijn schilderijen en sculpturen die hij verwerkt in uitgebreide installaties. Zijn werk was op een reeks locaties te zien, onder meer bij C&H Galerie (Amsterdam), Greylight Projects in (Brussel), Supermarket Art Fair (Stockholm) en bij Marres in Maastricht. Van Doorn gaf tevens les aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Hij is ook medeoprichter van ART BAR KIPPY.
Pablo Hannon (Santiago, 1973) verkent verschillende expressies in zijn artistieke praktijk. Vanuit zijn activistische roots in Mapuche (Chili) en bewustzijn van onrechtvaardigheid elders in de wereld, richtte hij The School op; een fluïde, autonome ruimte en methodologie waarmee hij toegankelijke, interdisciplinaire samenwerkingen met lokale en internationale participanten mogelijk maakt. Hannons’ eigen artistieke experimenten berusten op tekenkunst en vormgeving en spelen in op de geïmproviseerde en performatieve interactie met het publiek. Hij deelt zijn kennis, vaardigheden en speelsheid op verschillende kunstacademies, onder andere Hogeschool Zuyd.