10 december 2023 t/m 3 maart 2024
Wist je dat olifanten communiceren met infrasone geluiden die voor ons te laag zijn om te horen? Wist je dat schildpadden navigeren met behulp van magnetische straling? Wist je dat een zebravink meer kleuren kan zien dan het menselijk oog? Het is een feit dat bepaalde kleuren, geluidsfrequenties of stralingen voor dieren waarneembaar zijn, maar buiten de reikwijdte vallen van wat wij als gemiddelde mens zintuigelijk kunnen registreren. Er zijn mensen die sensitiever zijn voor dit soort ‘onwaarneembare’ zaken. Zo kunnen bijvoorbeeld overlast veroorzakende hangjongeren verjaagd worden met een hoogfrequent geluid, terwijl ouderen daar geen last van hebben. Vanuit dat principe is het geen grote sprong om te erkennen dat er ook mensen bestaan die fenomenen kunnen opvangen die zelfs de zintuigelijke waarneming overstijgen. Morena Bamberger neemt je in het Odapark mee in haar beleving van een hogere werkelijkheid.
Morena Bamberger (Roermond, 1994) is van kinds af aan gevoelig voor de mystieke en intuïtieve kanten van het bestaan. Over onze alledaagse werkelijkheid ligt een onzichtbare sluier van energie die Morena kan zien. “Als kind liep ik door het bos en zag ik licht rond bomen en planten. Ik zag lichtsporen waar dieren gelopen hadden en kon daardoor aanwijzen waar ze verstopt zaten: meestal had ik gelijk. Als je dat tegen de gemiddelde westerling vertelt verklaren ze je voor gek, maar ik blijf erbij dat ik het zo ervaar.” Soms wordt Morena overvallen door dit soort sensaties, maar wanneer ze deze ervaringen zelf kan oproepen is het prachtig. Het maken van installaties die alle zintuigen prikkelen is voor haar de enige manier om anderen de realiteit te laten beleven zoals zij doet. Haar beeldende werk vormt een portaal waarmee ze het publiek de energetische sferen kan tonen die voor velen onbekend zijn. “Verborgen energieën zijn er altijd, maar je moet ze kunnen waarnemen.”
Wanneer ze haar ogen sluit, komt Bamberger in een meditatieve staat. Zo verbindt ze zich met iets dat groter is dan haarzelf, wat ze niet kan begrijpen, maar waar ze op kan vertrouwen. “Ik heb mezelf verdiept in deze innerlijke reizen en maak zo een beweging naar binnen toe.” Ze komt in deze staat van trance los van haar lichaam en betreedt een dimensie van energie. Zo’n astrale reis is voor Morena zeer visueel: ze beweegt door een universum vol kleuren en visuele sensaties. Wanneer ze ontwaakt vertaalt ze haar ervaringen in multizintuigelijke installaties, schilderijen, video’s en sculpturen. “Ik kan het niet forceren. Als het vloeit dan maak ik het, anders laat ik het liggen.” Het maakproces moet gestuurd blijven door intuïtie. “Ik wil mensen het gevoel geven dat ze niet naar een schilderij kijken, maar dat ze erin stappen. Voor mij moet het voelbaar zijn.”
tekst: Manus Groenen
De volledige tekst van Manus Groenen vind je hier
