Charlotte Koenen, Mariko Kuwahara, Nobuo Shimose en Thomas Hütten

20 november 2021 t/m 20 maart 2022

 
Onaangekondigd dringt ze naar binnen, door de kleinste kieren en gaten. Ze zal gebruik maken van ieder openstaand raam of ventilatierooster. We proberen haar buiten de deur te houden, maar tevergeefs: de natuur is vaker thuis dan dat wij dat zijn. Spinnen wandelen over de verre hoek van het plafond, wantsen kruipen onder de deur door, gisten borrelen in de flessen in de kelder en schimmels feesten op het fruit. 

Het zijn de voorhoedes van de oneindige stroom van vergankelijkheid en groei waar wij een leven lang in rond waden. Met schimmel en roest, verval en groei, geeft de natuur de suggestie van constante beweging. Toch verandert er feitelijk nauwelijks iets. Dat dingen bewegen betekent niet automatisch dat er een richting is, laat staan een voor- of achteruit. Toch zijn we gewend om de wereld te zien als een voortdurend veranderende plek. 
 
Traditionele Westerse verhalen en mythes tonen de realiteit als een lange opeenvolging van gebeurtenissen. De geschiedenis begon, ooit ergens, en ontwikkelt zich in stijgende lijn totdat die ooit weer ergens stopt. De wereld is hierin een plek van conflict en vooruitgang, van goed en kwaad. De mens moet zich overeind zien te houden in deze stroom, maar kan door zijn daden wel degelijk de koers van de geschiedenis bepalen. Zelfs de goden kunnen worden uitgedaagd en overwonnen, zoals menig heldenverhaal laat zien. 
 
De werken in deze tentoonstelling sluiten aan bij een andere wereldopvatting. In de traditionele Oosterse mythes lijkt er ook sprake van voortdurende verandering, maar onder deze ogenschijnlijke onrust gaat een harmonie schuil die volledig in balans is. Rollen, taken en mogelijkheden staan vast. Realiteit is een vaste staat van zijn. De mensheid kan dit zijn niet beïnvloeden; zij kan slechts trachten er één mee te worden. Waar voor de Westerse blik verandering en vooruitgang onvermijdelijk lijken (stilstand is achteruitgang!), zijn dit in de traditionele Oosterse wereldbeschouwing slechts illusies. 
 
De kunstenaars in deze tentoonstelling werken met wat er sowieso al gebeurt, met of zonder ons. Het is klein, subtiel en makkelijk over het hoofd te zien. En tegelijkertijd is het groots, abstract en moeilijk te bevatten. Het onmetelijke universum kan zichtbaar worden in een klein, alledaags detail. Ondertussen hebben al die kleine deeltjes alleen maar betekenis in een groter omvattend kader. Via de verbeelding probeert deze tentoonstelling grip te krijgen op datgene waar nauwelijks grip op te krijgen valt:  Het heelal dat trilt, de wereld die draait, de natuur die groeit. 
Schimmels schimmelen, gisten borrelen. 
Het betekent niets. Het is alles. 
 
‘If you look for a meaning, you’ll miss everything that happens’
 

Over de kunstenaars

Charlotte Koenen (Maastricht, 1992) groeide op in België en Frankrijk. In 2014 studeerde ze af aan de Kunstacademie in Maastricht, in 2015/2016 was ze deelnemer aan de Jan van Eyck Academie. De afgelopen jaren verdiepte ze zich tijdens enkele reizen in traditionele architectuur en cultuur in Japan.

Mariko Kuwahara (Tokio, 1983) woont en werkt in Amsterdam. Zij visualiseert in beeld en taal de karakteristieken van verschillende sociale groepen, zoals voormalige mijnwerkers, stenenverkopers en euritmie dansers. Het is voor haar van essentieel belang dat ze in het proces geleidelijk aan onderdeel uit gaat maken van de groep door hun rituelen, die vaak verloren dreigen te raken, over te nemen. Haar werk is als een performance in het dagelijks leven, waarbij ze zichzelf als een vreemdeling in een totaal onbekende omgeving plaatst. De spontane ontmoetingen die tijdens haar verkenningen ontstaan legt ze vast in de vorm van video’s, boeken en foto’s. 

Nobuo Shimose werd in 1944 geboren in Hsinking in voormalig Mantsjoerije (nu noordoost China). Toen hij 1 jaar oud was werd hij gerepatrieerd naar Hagi, een stadje in het zuid-westen van Japan, waar hij in 1967 de fotostudio van zijn vader voortzette. Naast zijn werkzaamheden als commercieel fotograaf is hij altijd vrij werk blijven maken. Zo zijn de foto’s uit de hier getoonde serie ‘Kekkai’ (Barrières) het resultaat van zwerftochten door de bossen rondom Hagi in de afgelopen 20 jaar. In Japan is zijn werk meermaals bekroond en getoond bij diverse musea.

Thomas Hütten (Aachen, 1991) woont en werkt in Maastricht. Nadat hij in 2014 afstudeerde aan de Maastricht Academy of Fine Arts and Design, vervolgde hij zijn studie aan LUCA School of Arts in Brussel met een Master in Fine Arts (2015). Na zijn studies nam hij deel aan verschillende tentoonstellingen en ontwikkelde ook interesse in andere vakgebieden, zoals Japanse architectuur en houtbewerking. 

Colofon
 
Samenstelling
Charlotte Koenen en Joep Vossebeld

Organisatie
Hester van Tongerlo

Fotografie
Thomas Hütten, Charlotte Koenen, Mariko Kuwahara en Nobuo Shimose

Grafisch ontwerp
Geertje Röling

Met dank aan
Cultura Venray, Jan van Eyck Academie Photography & Audiovisual Lab, Piet van Rijt, THMSH

Deze tentoonstelling kwam tot stand dankzij de steun van
Mondriaan Fonds, Provincie Limburg, Gemeente Venray, Rabobank Noord-Limburg en de vrienden en sponsoren van Odapark

Met speciale dank
aan alle vrijwilligers van Odapark